Monika Furman-Degryse

Het verhaal achter ‘Monia’

Al in mijn jonge jaren kon ik genieten van foto’s die veilig in albums verstopt waren. Wat eerst heel speels en intuïtief begon, groeide geleidelijk aan uit tot een fascinatie die ik niet meer los kon laten.  Als amateurfotograaf vond ik het geweldig om achter de camera te staan en het juiste moment uit te kiezen om een gebeurtenis of een emotie vast te leggen, maar na verloop van tijd wou ik net iets meer. Daarom besloot ik om de opleiding vakfotografie te volgen. Een volledig nieuwe wereld ging open en het fotografie-virus kreeg me helemaal te pakken.

Fotografie werd een verlengstuk van mezelf.

Ik hou van de veelzijdigheid die fotografie biedt. Mijn favoriete onderwerpen zijn diegene waar ik verwonderd stil bij kan staan.

Dat gaat van de glimlach van een kind tot de pracht van architectuur.

Ondertussen is mijn camera mijn communicatiemiddel geworden, er is voor mij geen betere taal dan die van het beeld. Met mijn beelden probeer ik het verhaal te vertellen dat men met woorden niet gezegd krijgt. Het verhaal van liefde, van emotie, van succes waar iemand hard voor gewerkt heeft of het verhaal van de mooiste momenten uit het leven.

“Be yourself. I much prefer seeing something, even it is clumsy,
that doesn’t look like somebody else’s work.”

— William Klein